Bieg przedawnienia przerywają następujące działania wierzyciela:
1) wniesienie pozwu;
2) złożenie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej przed sądem;
3) przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której przysługuje.
Wyróżnia się dwie postaci uznania prowadzącego do przerwania biegu przedawnienia:
- uznanie właściwe będące umową, w której dłużnik stanowczo oświadcza, że jego dług istnieje w określonej wysokości
- uznanie niewłaściwe będące oświadczeniem dłużnika, które nie wprost lecz pośrednio wskazuje na istnienie długu, np. prośba o rozłożenie płatności na raty, o przedłużenie terminu spłaty długu.